Met het nieuwsbericht van de uitbarstingen op La Palma, borrelt bij mij ook weer het doembeeld op van dat ene feit waar de wetenschap het roerend oneens is. Gaat een gigantische landslide nu wel of niet New York een gigantische vloedgolf bezorgen of baart deze berg dan toch die spreekwoordelijke muis.
Feit is dat men al langer wakker ligt van de correlatie tussen een labiele westflank en een enorme waterverplaatsing naar het Westen toe, in casu de oostkusten van Noord-Amerika. Als je de simulaties echter goed bekijkt zie je ook een serieus schommelen van het waterpeil naar onze kusten van Europa toe. Vooral de straat van Gibraltar en nog meer het nauw van Calais kunnen wel es in nauwe schoentjes te staan komen.
Toen ik in 1988 buisde voor het vak fysica, met name net dat deel over golfbewegingen, energieën en temperende longitudinale golven zou ik nooit geweten hebben dat ik nu, anno 2021, wel wat spijt heb destijds niet meer tijd te hebben besteed aan dat onderdeeltje van de natuurwetenschap Fysica. Het zou m’n twijfels iets meer gegrond hebben.
Feit is dat na 50 jaar de oude top zich roert en dat deze doemscenario’s weer naar boven komen. Of ik ineens m’n top Dodelijke 10 daarvoor moet gaan aanpassen? Ik weet het niet…
Lees hier enkele newsitems
Marc groet 