Tasmaans waterstof; wat een plof plan!
Was me dat even verslikken 3.0 in mijn koffietje! Crevits zelve die dit bericht immer vrolijk de wereld in stuurde, daar valt iets over te zeggen.
Prelude
Ik legde net de laatste hand aan het hoofdstukje “Laat de motor draaien“, één hoofdstuk uit mijn vierluik over onze planeet en zijn 8 miljard mensen in al z’n facetten. Die klanten die iedere dag het grootwarenhuis Aarde aan het mismeesteren zijn. In dat stukje leg ik voorzichtig uit hoe al onze welvaart die ons in de posttransitie bracht. Maar als je het reilen en zeilen van energie-politiek Vlaanderen bekijkt, vrees ik een versnelde push-back naar de pre-transitie van datzelfde demografisch model. Heeft dan niemand van onze toppolitici, momenteel aan de knoppen, al eens van de Kaya-identiteit gehoord? Ja, da’s aardrijkskunde anno 2022, ik krijg het in het dat ene schampere uurtje nooit allemaal uitgelegd.
Het begon (alweer) met een tweet
Intussen had ikzelf op LinkedIn dit idee, als CDO van Kontichstroomt, al geponeerd. Ja, deels uit frustratie, omdat wij in 2015 een prove-of-concept uittekenden om langsheen de E19 een totaalplan waterstof te maken voor Hyundai’s vlaggenschip dat toen werd voorgesteld. Minister Turtelboom was er als de kippen bij dit te komen bekijken, deels nadat ik al met haar aan tafel zat op Radio1. Later op haar kabinet, verdedigde ik een nieuw draagvlak voor windturbines omdat er in Kontich sprake was van het zetten van 4 stuks, weliswaar old style. Dit plan werd afgeschoten door Joke Schauvlieghe haarzelve. Tiens, tiens is dat geen soulmate van, juist ja.. ). Door ook het afschieten van een energiek zonnedak van 30 000 m² door Eandis en het persoonlijk bekladden van mijn persoon in de gemeente door diezelfde netbeheerder voelde ik al dat dit heilig huisje wat groot was voor deze schoolmeester.
reportage ATV – op 300 meter van mijn deur!!
Kern van dat idee was H2 te gebruiken als energiedrager van de groene overschotten. En het businessmodel bestond er in meer overschotten vanuit wind en zon te verkrijgen door een zo hoog mogelijke baseload te creëren van deze 2 bronnen, waardoor er sowieso pieken ontstonden die we via de modulaire electrolyzers konden opvangen. H2 made in Kontich als het ware. Het plan deed stof opwaaien bij het boven de doopvont houden van the Shift. Ik gaf er een boute pitch rond dit plan. Vandaar ook dat politiek kielhalen, stel je es voor dat een amateur, een schoolmeesterke godverbeterd, een plan had voor ons afbrokkelend energielandschap.
Het was alvast een vermelding in deze TedTalk waard:
Net daarom dat ik ‘nogal’ verschoot met het berichtje van de boezemvriendin om waterstof te gaan zeulen vanuit letterlijk de andere kant van de wereld.
Een oud leerling vraagt..
Ik zou het allemaal maar blauwblauw gelaten hebben mocht ik nu net niet door een oud-leerling worden gecontacteerd die op zich een leerrijke discussie met een vriend van hem voerde over… mijn reactie op Linkedin.
Ik kreeg een bom van data te verwerken, maar is het mijn taak dit te factchecken, pff. Ik heb andere katjes te geselen. Heel het mismeesteren van onze energiebevoorrading, nu met Tinne als schietschijf is op zich al een Pano-repo waard. En ja die plannen waren er, maar ik werd gewaarschuwd het toch maar niet te doen. Het leven is te mooi nietwaar.
Waterstof over de oceaan sleuren is niet onverstandig!
transportkost:
een megatanker gebruikt ongeveer 20.000 gallons per dag. aan 3 dollar per gallon, das 60.000 dollar per dag. Rekening houdend dat die er 3 weken over vaart naar den andere kant van de wereld kost dat dus 1,2 miljoen dollar.
energie-inhoud ( nu gaat het ineens over een containerschip ):
Een groot containerschip, kan 16500 FEU-containers transporteren goed voor 3000 kg vloeibaar H2. Dit is 50 miljoen kilo vloeibare H2 in 1 shipment. Aangezien 1 kg 33,6Kwh aan energie vertegenwoordigd heb je 1,5 miljard Kwh in 1 boot aan energie.
Een aanvulling vanuit LinkedIn leerde me dat die gasschepen elke dag ong 1% aan H2 verliezen door het boiloff-effect. H2 moet immers onderkoeld bewaard worden ( – 253 °C is het ideale ).
Verder werd me ingefluisterd dat de cruciale vraag: “Wat met die energie-inhoud van dat transport van die load? Wat doe je met de energetisch waarde van die 600 000 gallons? Was dat niet beter anders besteed? Het doet zo’n beetje denken aan de meme waarbij een kolen gestookte centrale moet draaien om je EV op te laden.
En als je nog niet overtuigd bent, raad ik zeker aan dat verhaal over de Suiso Frontier, de Olympische Spelen van Tokio en Australische bruinkool eens te lezen. Toptip en tiptop verhaal geschreven door Thijs ten Brinck ( link ). Ook de reacties op zijn post op linkedIn geven heel wat extra stof tot nadenken. Het nalezen waard!
Waarom niet lokaal opwekken? ( mijn vertaling van zijn taaltje )
Je moet energie gebruiken waar er een overschot is, Chili of Tasmanië zijn zo. Waarom niet in de Sahara dmv een zonnepark?
1 windturbine kost immers 3 shipments en moet om dezelfde hoeveelheid energie opwekken ongeveer 1.250.000 vollasturen draaien. Kortom, wij gaan hier nooit voldoende OVERcapaciteit hebben om waterstof aan te maken, laat staan aan een concurrentiële prijs met het Tasmaans voorstel.
Moesten we zon en wind genoeg hebben om België te voorzien dan hadden we dat gedaan. dat is er niet. Te weinig goed weer, en te weinig en instabiele wind. dan komt er nog op neer dat het veel geld kost voor een stomme windmolen die slechts 4MW produceert, en niet vergeten de CO2 uitstoot om die tonnen staal te produceren. maar dan stel dat er genoeg zou zijn , het is niet stabiel!
Opslag (..) in wat? Batterijen? Maar een batterij van 100kg kan maar 10Kwh opslaan, nog niet genoeg voor 1 gezinneneke 1 nacht. Miljoenen loodbatterijen zetten? Of toch waterstof? Maar dan waterstof met een rendement van 50% gemaakt door een systeem dat al niet toereikend is?
Een eerste rits vragen dook op bij mij:
- Wat met de loonkosten van de uitgebuite bemanning van deze schepen?
- Wat zijn de MVO en SDG goals om het toch lokaal op te wekken?
- Wat is de kostprijs per kg Tasmaans gas tov dat ridicuul ‘lokaal’ opgewekt eigen gas?
- Wat is de kostprijs om het ginds samen te persen?
- Wat is de kostprijs om die FEU’s te bouwen? En dan liefst de ROI ipv TCO?
- Die centrales moeten nog gebouwd worden, wat doen we intussentijd?
- Op wat varen die schepen en telt die CO2-prijs dan mee, is die mee verrekend.
Falen is geen optie – ROX
Mijn tweede antwoord, gebaseerd op een meer betrouwbare bron, kon ik toch niet nalaten mee te geven! Ook om Ivan’s honger naar info te voeden:
Productie:
Eén elektrolyzer heeft 50 kWh nodig om 1 kg H2 te maken. Doe je het rechtstreeks op DC kan het met 42 kWh ( geen omvormers nodig en 800 V input )
Het windgebouw dat ik voor ogen had is geen klassieke horizontal-axis, maar gemaakt uit recyclebaar materiaal , staal & aluminium & recyclebaar plastiek dus opnieuw een CO2 besparing. Een exemplaar van 8 MW kan 29 GWh per jaar produceren, dus ongeveer 500 000 kg aan waterstof per jaar.
Pricing:
Zonder in te veel details kunnen treden komt de nettoproductieprijs uit op 1,2 cent per kg lokaal opgewekte waterstof.
Inzet?
Bekijkt Crevits dat waterstof als energiedrager ( Tine vindt het een energiebron ) voor vervoer en verwarming ( zie dit initiatief ) . Ik hoop niet om die grote, nog te bouwen gascentrales om elektriciteit te gaan maken. Want dan hebben lobbyisten zoals een Belmans gelijk. Da’s een groot verlies aan energie!
Disruptiviteit?
Kernenergie, als in kleine SMR’s op thorium, heeft een toekomst als die technologie er ooit komt.
Nu (!) kan snel 9 GW PV worden bijgelegd ( vrije daken en reeds bebouwde oppervlaktes ) en als dat onwezenlijk monopolie van het gedrocht van een netbeheerder ( met een ruime afroming van middelen naar gemeentes toe ( intercommunaal nietwaar)) kan worden ondersteund door smart minigrids. Deze prive-investeringen kunnen helpen om ons ouderwets net, in topologie althans, te versterken. Ons net is immers niet mee geëvolueerd met de toestellen die we nu gebruiken , warmtepompen, microgolfoven , stoom oven , en andere toestellen die we huishoudelijk gebruiken. Dan zwijgen we nog van de elektrische auto’s die nog moeten geladen worden in de toekomst.
MVO?
Als we hier zelf waterstof maken gaan er ook nieuwe jobs komen en kunnen veel mensen zich omscholen naar deze techniek toe. Neem het voorbeeld van Holthausen heeft nu meer dan 380 mensen werken in hun fabriek en in de omgeving geven ze werk aan meer dan 1100 mensen en dit is nog maar het begin. In de landbouw worden stilaan bepaalde zware machines omgebouwd naar waterstof.
Is het geen goed idee om de prijzen, al is het maar geopolitiek, in de hand te houden kunnen we best zelf behoorlijk waterstof maken anders gaan we de toestanden die er nu zijn , voor vele bijna niet meer te betalen!
Energie en mobiliteit gaan hand in hand, maar zullen slim moeten uitgewerkt worden.
Was dit neerschrijven verloren tijd? Neen, het is sowieso een prachtig stukje systeemdenken voor een extra digitale inhoud aan dat vierluik dat ik ( hopelijk ) morgen definitief neerleg voor een eerste opmaak en lay-out. Een vierluik waar nog over gesproken gaat worden, daar ben ik nu eens rotsvast van overtuigd, m’n ziel, m’n hart en m’n leven gaf en geef ik daarvoor. Aardrijkskunde is voor mij m’n passie en meer dan alleen maar wat feitjes en weetjes 😉
Eindigen met een bang?
Als afzakkertje kan je ineens deze vraag stellen: waarom niet dit gas met een autonome zeppelin vanuit het ‘nabije’ Tasmanie, Chili, Marokko naar hier sturen? Dat is supermilieuvriendelijk, enkel 1 keer de lege zakken met een containerschip, dat toch vaart hé Anuna, terugsturen naar de juiste plants.
Klinkt dit (te) gek? Lees dan dit berichtje of dit bericht best eens helemaal.
Misschien was deze titel beter:
Dag Hilde, zien we ze dra vliegen?
uw geograaf
uw energiedeskundige
update 7 april
Marc groet 