In de opbouw van mijn totaalvisie op een smartgrid kom ik toch af en toe een hersenkronkel tegen!

De meest frappante was deze van mijn eigen situatie waarbij ik dus een kleine 400 kWh per jaar te véél produceer.
Er is niets mis mee om deze zorge(n)loos te ‘storten’ in de grote energie-aquarium. Naïever is dan te denken dat de producent of netwerkbeheerder er verstandig mee omgaat. Net als ik weet dat in mijn eigen straat er een gezin mét budgetmeter maar al te intelligent zou mee omspringen! 400 kWh is voor haar een winterbudget aan gratis elektriciteit. Jammer genoeg neemt de netwerkbeheerder de taak van energiemecenas op zich en gaat hij hierbij onbaatzuchtig om, nietwaar.

Kortom: de paradox is dat ik overdag niet wordt aangezet zuinig om te gaan met mijn zonne-energie, integendeel! Laat maar lopen, vloeien en verkwisten.
Lang leve de infrarood terrasverwarmer.