“Wen maar aan de opwarming“, was een boodschap die menig zure oprisping op eender welk social platform teweeg bracht. Ik begrijp en versta deze uitspraak echter. Dit dankzij het boek “Zo zit de wereld in mekaar” dat Vaclav Smil schreef ( kort relaas )

Toeval wil dat net nu dit aan bod komt in het laatste deel van het aardrijkskundig vertoog in het vierde middelbaar: “Het gaat steeds beter met de wereld“. Het is de conclusie die je kan/mag trekken als je de HDI index van de wereld nagaat. En dat klinkt vreemd in de oren in deze tijden. Maar gemiddeld gaan alle landen er op vooruit. En een stijgende HDI is gestoeld op vele factoren.

Maar een betere algemene gezondheidszorg, een betere hygiënische situatie, meer zorg en aandacht voor opleiding en scholing, een bredere markt voor diverse economieën… Kortom een hogere levensstandaard voor de gemiddelde aardbewoner doet de vraag rijzen naar producten. “De mens kan zich meer permitteren, ook omdat er meer (namaak)producten beschikbaar zijn”, is een soort van stelling die je poneren kan.

Leerlingen begrijpen onmiddellijk het “probleem” als je hun zegt: “Jullie zakgeld wordt met 150 euro de maand verhoogd. Wat ga je met dat geld doen?” Vaak gaan de uitgaven voor spullen de lucht in. Dus die moeten worden gemaakt… en ja zo wordt de link snel gelegd en kan je zelfs de discussies van een ‘world global income’ stellen. Met Dollarstreet kan je duidelijke beelden genereren.
Deze link toont toiletten van gezinnen met een inkomen onder de 100 dollar per maand.
Deze link toont hetzelfde bij een ‘modaal inkomen van 1000 dollar per maand

Maar, wat Vaclav Smil zo knap in z’n boek beschreef was dat de wereld nog een jaar of 40 fossiele brandstoffen, energie en afgeleide producten daaruit zal nodig hebben.

Tot slot een mooie animatie met nuchtere cijfers van de Gapminderfoundation: