Een kunstmatige beekje in de Sahel!?

Ap Verheggen’s #sunglacier intrigeert me, sinds ik dat ‘apparaat’ leerde kennen. Eenvoudigweg een peltierelementje dat luchtvochtigheid condenseert tot waterdruppels. Tom Middendorp, sinds kort gekend als de ‘klimaatgeneraal’ is lovend over dit toestel en ziet hierin een peacekeeper voor regio’s waar droogte de onderliggende drijfveer voor spanningen is.

Het klinkt misschien gek maar wat als je…

• enkele bestaande technologieën aan mekaar koppelt,
• de nodige geografische en wetenschappelijke kennis op de juiste manier gebruikt.
• geloof en vertrouwen in de regeneratieve kracht van de natuur hebt!?

Wat heb je nodig?:

• een bron van energie: zon en wind zijn in Senegal geen probleem: zonnepaneel en/of een lowtech windturbine
• Peltierelementen, om een aluminium gootje te onderkoelen.
• eventueel een bron van opslag: afgekeurde autobatterijen ( diverse vormen ) als opslag voor dag/nacht werking. ( dank je William Kamkwambee )

Hoe te werk gaan?

• Onze watermachine komt op het hoogste punt van een noordelijke helling.
• Wek energie op voor de peltierelementen
• Onderkoel de aluminium goot.
  ( rendement en knowhow worden niet gedeeld door Ap, jammer )
• Laat dit condenswater in de opengereten grond* druppelen ( OZG of Justdiggit )
• Schaal de watermachine op, naargelang het beschikbare geld!
  Hé Jeff, Elon of Richard!!

Opmerking 1: Efficiëntieverhoging
Een dag / nacht regime verhoogt het % gecondenseerd water omdat het dauwpunt dan lager ligt, maar verhoogt de operationele kost.

Opmerking 2: Less efforts
Er is een besparing op het ploegen. Nu moet met de Delphino-ploeg ( duur en hoogstandje ) en een sterke tractor ( +200 PK ) worden gewerkt. Bij beschikbaar water volstaan een éénvoudige tractor ( 80 PK ) en een simpele mechanische ploeg om het insijpelen én wortelvorming te voorzien.

Opmerking 3: Sandbrick
Dit is een extra verhaal dat bovenop m’n beekje kwam. Ooit zag ik een reportage over het systeem van dry-havesting aan de oevers van het Turkanameer. Het was een ‘solution om water tijdens het regenseizoen in te dammen. De VHS-tape is verloren gegaan; het verhaal of youtubeversie vind ik niet meer terug ( zucht ). De aangestampte aarden dammen hielden voldoende regenwater tegen om een buffer aan te leggen voor het droogteseizoen.

Ik zou de firma Ecooh graag willen warm krijgen voor het plasticprobleem in Senegal. Maak lege grote legoblokken en vul ze met het oprukkende woestijnzand. Deze ‘zandstenen’ zijn dan de stevige dammen om het vloedwater tijdens de doortocht van de ITCZ bij te houden. Deze microbekken, gevuld met dit water gaan de kiemende vegetatie langer groen houden.

Misschien kunnen we zo terug galerijwouden in ere herstellen ( vegetatiestrook langsheen droge beddingen. Toen ik les aardrijkskunde kreeg in 1985 werden ze als groene vingers beschreven die vanuit het regenwoud de savanne trachten te herbebossen…. )

Als men claimt om voedsel te kweken op Mars; waarom zou dit idee dan “niet uitvoerbaar” zijn?
Een economisch en ecologisch galerijwoud langs de oevers van een artideex? Maar dan welgekozen agrobossen opgebouwd met ethisch ‘goeddoelgeld’ en filantropische middelen!?

Als ik met dit idee ergens tussen William en Elon kan landen, is m’n opzet geslaagd, niet? De schaalvergroting laat ik dan wel aan anderen over 😉 Maar hieromtrent studeren en meten en doen, pff. Zoals een groot conceptdesigner me toefluisterde:

Soms moet je stoppen met bestuderen en het gewoon doen! Niemand weet de uitkomst en nét dat maakt het zo spannend!

• #artideex : samentrekking van artificieel en deex.
  Deex is het Wolaf voor beek.
• #sandbrick: een lege steen gemaakt van gerecycleerd plastic die je met woestijnzand kan opvullen.