“Sjomdilizee”, las ik als antwoord op de vraag:”Wat is de naam van de beroemde laan in Parijs, die vanuit de Place de la Concorde recht naar de Arc de Triomphe leidt?” De vraag stond op 2 luttele puntjes. Toch besloot ik dit probleem voor te leggen aan mijn directie. Geloof het of niet, ik moest dit goed rekenen! 2 op 2 werd gegeven, ondanks deze oefening met de atlas werd gemaakt! ’s Avonds nam ik voor de zekerheid mijn GPS-toestelletje en tikte dit woord letter voor letter in.
Parijs-Roubaix geldt als één van de zwaarste koersen voor het peloton. Het bos van Wallers is één van de zwaarste stroken. Op kasseien kan je léren rijden! Je gaat toch niet de frêle Spanjaarden toelaten langs deze stroken te rijden om toch ook eens te kunnen winnen?
Als er in het onderwijs nu één heel zware brok is waar bijna iedereen zijn tanden op stuk bijt, is het de spelling. Jongens, jongens toch, hoe vaak heb ik ettelijke regeltjes, ezelsbrugjes en techniekjes trachten (aan) te leren om correct te schrijven.
Als je dan nog beseft dat de taalunie, haast ieder decennium, een wijziging der spelling doorvoerde, was voor vele leerkrachten én de veer én motivatie gebroken. Enkele jaren getuigde een Gentse docent linguïstiek op de radio dat ook hij overwoog het bijltje er bij neer te leggen. “Het was niet meer leuk”, opperde hij. Niet het lesgeven op zich, maar het onderrichten van alweer veranderde spel(lings)regels werd hem te veel. Als nu eens 1 ding discussie, frustratie en slape(n)loze nachten oplevert, is het de spelling!
Toegegeven: de laatste jaren is het opvallend stil op/aan het spellingsfront. Ik zou er haast weer de moed kunnen uit putten te leren schrijven. Maar onder het motto “iedere leerkracht is automatisch een leerkracht Nederlands!” gaan we er niet komen. Anders gezegd, als ik al m’n examens aardrijkskunde ook een taalpunt zou geven, zijn we nog verder van huis!
nvda: Dat laatste trouwens, wat als…
- je als leerkracht fouten vergeet te verbeteren?
- je ze niet allemaal ontdekt, omdat je inhoudelijk bezig bent?
- je beseft dat je iedere toets én examen 2 keer gaat moeten nalezen?
- je als geograaf 20 klassen van 20 leerlingen hebt
- je beseft dat examens toch meestal niet onder de ogen van de leerlingen komen?