Sinds m’n eerste lesjes fysica in 3 wetenschappen-Latijn betoverde het toestel van Hoffman me mateloos. We schrijven maart 1985..
Elektriciteit door zuur water laten vloeien doet rocketfuel ontstaan. Hoe verwonderd kan je worden door science.
In de queeste naar het bestaansrecht voor particulieren die (teveel) PV op hun dak leggen, hanteert onze netbeheerders gelijkheidsbeginsel.
Ieder gezin mag genieten van het voordeel van de terugdraaiende teller. Dit geldt tot 10 KVA. En je mag géén overschot aanleggen! Dus als uw verbruik met 4 KVA kan gedekt worden, moet je de rest van het potentieel onbenut laten. Dat vind ik zonde, vooral de reden waarom is hemeltergend. Dat naast de reden dat er evolutie zou kunnen zijn in het verbruik.
Wat als je dit wolfsijzer zou uitschakelen door een…
Zonnepark 1.0
Een digitale meter bij mij speelt de aanbieder en een digitale meter bij iemand zonder PV is vragende partij. Deze meters vormen een soort internet van elektronen. Technisch kan het, dat leerde ik van de fabrikant van zo’n meters ( 2012 infoavond VUB ) zo’n virtuele afrekeningen kunnen maken. E-coins ipv bitcoins. Knap!
Enkel praktisch is het niet. Het geeft daarenboven congesties op het elektriciteitsnetwerk.
Er zijn opkopers op de markt die de zonnesurplussen opkopen en vermarkten. Opportunistische bedrijven waren lange tijd (over)actief; enkel en alleen azend op subsidies en certificaten van “groene” stroom.
Het is niet onze insteek.
Zonnepark 2.0
Net omdat injecteren in het huidig net nét op het moment dat alle andere zonne-installaties dat ook doen economisch én praktisch niet interessant is, moet er een meerwaarde kunnen worden gemaakt met die energieoverschotten. Over de discussie of die er wel of niet zijn, volg de beurswaarde van een ‘pakket’ elektriciteit tijdens zonnige zondagen en u weet voldoende.
Het meest eenvoudige, momenteel, is dat dan om batterijen op te slaan en later te gebruiken ( lees eventueel ondersteunend te injecteren. Enkel is de kostprijs van batterijen nog aan een te hoge kant. Is het ook niet beter, gezien een consolidatie van schaarse grondstoffen, wijkbatterijen te verkiezen boven individuele exemplaren? Het kan ook beter passen in een coöperatief verhaal, zo’n buurtopslag.
( noot: 2 miljard steun voor biomassa kan wel? ).
Een mogelijke oplossing zou kunnen komen van een slim tarief waarbij zonnepanelen die naar het zuidoosten of zelfs oosten worden gericht een ander tarief krijgen toegemeten. Net omdat de ochtenden zo ‘spannend’ zijn in het balanceren van het net zou dit idee een duwtje in de goede richting zijn.
Spannend omdat ’s morgens veel gezinnen opstaan, ontbijten, maar ook dat er vele warmtepompen in gang schieten en de vloerverwarming gaan voeden. Tot nader order zijn deze duurzame toestellen ware elektriciteitsvreters.
Wat als je tijdens zo’n overshoot aan elektronen deze gebruikt om aardgas te comprimeren tot een werkdruk van 700 bar. Toen wij een zonnedak van 30 000 m² rendabel wilden maken, kwamen we op dit voorstel ( van een grote speler ) uit.
Probleem bij deze keuze rest de vraag of dit een goede energiebron voor voertuigen is. Bij de netbeheerder zijn ze er van overtuigd, steeds meer bronnen uit de vakwereld spreken dit echter tegen.
Daarenboven is het aardgas laagcalorisch en rijden vrachtwagens beter op hoogcalorisch gas, ook wel LNG genaamd, maar dat zou dan haast automatisch gebeuren omdat Nederland stopt met het leveren van hun Slochterengas.
Zonnepark 3.0
Wat nu met het omvormen van de pieken naar H2? Het is een bout voorstel dat ik lanceerde bij een autofabrikant en in 2015 heeft de minister van energie er nog een werkpunt van gemaakt. Vandaar dat ik bij #BEL10 het per sé aan haar zelf wilde voorstellen.
Nu blijkt waterstof de duimen te moeten gaan leggen tov batterijen. Het is alvast iets om zeker op te volgen.
De puzzelstukjes zijn er, de technieken zijn er ..
Maar wie is het eerst? ( natuurlijk hoopt Kontich stroomt het zelf te kunnen realiseren )
3 gedachtes over “Zonnepark 3.0”