Yippie, een bezoekje aan het huis van de toekomst, dat was het idee vandaag. Je zou denken dat zo een ronkende titel voor IT-leerkrachten een dag van “lek min liptje” zou zijn. Voor een stevige 120 euro pér persoon denk je toch enige garantie te hebben op een spectaculair dagje nascholing, niet?

Het was tevens een prospectief bezoekje om leerlingen APDA en ICWE een nuttige en waardevolle uitstap te bieden. Maar het draaide gans anders uit; de uitdrukking “op je honger blijven zitten” kreeg hier een betekenisvolle inhoud. Had ik té hoge verwachtingen? Waarom waren er zovéél gemiste kansen?? Iedere, zichzelf respecterende, collega IT kende dit allemaal al. Het verweer van de topmensen van HP deed niets af van m’n teleurstelling. Overal zag ik toepassingen, fijne weetjes en leuke demootjes, maar neen. Te vaak mochten we met z’n allen via een oversized computerscherm naar diverse promofilmpjes van de ondersteunende hardwareproducent kijken. Youtube en je klasbeamer behalen meer effect. Het was vooral een 1 langgerekt statisch gegeven.

Tel 15euro per leerling neer en ze zullen in ongeveer 80-90 minuten een rondleiding krijgen door 5 kamers. De hoofdactiviteit zal hopelijk niet zoals bij ons bestaan uit het wachten op kalibratie van de te weinig aanwezige tablets of headsets ( nvda; er waren maximaal 8 devices in een kamer ). Eens ‘up for running’ kan de leerling daneen hyperoubollig toegevoegde realiteitsanimatie ontwaren. Menig oude gsm haalt met Pokemon méér actie naar boven dan deze hyperdure brillen.

Voor zij die het overwegen te bezoeken.. Onze rondleiding zag er ongeveer zo uit:

Room 0: Introduction 3D-cinemaatje

In clubzetels kijk je, cinemagewijs, naar een introductie van de stad van de toekomst. Matige animatie met vrij statische figuurtjes die gespekt worden met een pitch van de CEO van Living Tomorrow. Zij die ooit in Brugge het Historium bezochten, begrijpen alvast dat leerlingen het maar een soffe bedoening zullen vinden.
Doel is om je het gevoel te geven dat je nu naar “de” toekomst vliegt.

Room 1: Conceptroom van de slimme stad

Het was vrij foto’s te nemen, maar de eerlijkheid gebied me dat er weinig te zien was. Met z’n allen mochten we via 8 tablets gericht naar 1 witte plaat kijken. Hierop werd dan een 3D model van een appartementsblok geprojecteerd. Eentje die niet in 1 keer op het scherm ging trouwens, je moest regelmatig op en neer bewegen om vast te stellen dat… er niets gebeurde!! Neen intussen ging achter ons een gordijn open en dicht “A.I.” gestuurd. Sorry, mijn gat ja! Menig knutselaar en hobbyman kan dit evengoed sturen en ook een simpele code meegeven dat het weersgebonden moet zijn. Dit is oldschool sturing.
De gids raakte me hélemaal kwijt bij wat het HP-idee van een slimme stad was. “In de toekomst” denken wij aan slimme verlichting van fietspaden via ledverlichting.” Hier hoor ik precies EANDIS weer praten… Dit bestaat namelijk al lang(er), maar de netbeheerder wil maar niet mee.
De bakstenen muur zonder CO2 en mét legosysteem werd toegelicht. Doet denken aan het project dat de stad Antwerpen ondersteunt in Ivoorkust waar er met zo’n plastic legoblokken schooltjes gebouwd worden. De hydraloop trok gelukkig wel even m’n geografische duurzaamheidsaandacht. Warm grijs water omvormen in warmte en wit water voor het bijhorende hotel. Is het sop de kool waard, da’s altijd een moeilijke vraag. ( dus ik stelde ze niet )
Tijd voor een eerste promofilmpje. Sorry ben het onderwerp vergeten, ik was aan het rondkijken.

Room 2 : De dronekamer

Aha, de al lang in zwang zijnde AED-drone van Londen stond daar onder een tafeltje weg gemoffeld. Het was nochtans een echte smart city toepassing. In plaats van de hele stad vol te hangen met AED-toestellen ze op vraag laten komen via een app op de juiste plek.. Fantastisch toch! Waarom dan onder een tafeltje steken? De hond, tja die deed het dan weer niet. Net als de uitleg van de gids over de toepassingen. Soit, weer tijd om een promofilmpje te draaien over hoe zij 3D-printen op een iets grotere schaal.

Ah, ik zou het haast vergeten. 6 brillen lieten ons toe te kijken naar het statische 3D-model ( monochroom! ) van de chipsfabriek van de toekomst. Niks interactie of een mogelijkheid je om te draaien om nog iets anders te zien. Nope, enkel een 3D model bovenop een witte schijf. Alvast geen goede reclame voor Cubefabs.

Over de mogelijkheden van de slimme vuilbak werd niets gezegd, was trouwens niet slim want je moest zelf nog de juiste opening kiezen. Wel werd Brookes aangehaald als schoenfabrikant die via 3D-printing de juiste steunzool op maat kon maken, maar.. die stond er niet.

Room 3 het hoogtepunt:

En ja neem dat maar letterlijk. Met een kleine lift werden we naar de loft van het gebouw gebracht en was het mooist: het zicht over Brussel.
De loft bevatte een slimme spiegel, best wel indrukwekkend, een slimme douche ( zonder uitleg ) een multifunctionele videowand om homeworking en homemeetings te verrechtvaardigen en een domoticasysteem dat niets deed; enkel een statische pagina met de mogelijkheden ( die dus niet functioneerden ). Over de slimme keuken werd geen woord gerept. Erg eigenlijk als je weet dat in de vorige editie er wel driftig met RFID en de koelkast die je suggesties gaf, werd gedemonstreerd. Of is het omdat het van Samsung is, ipv HP??
Enkel het multivideosysteem van Poly werd even gedemonstreerd. Dit was ook dan, zal later blijken, het enige hoogtepunt van het huis van de toekomst. Een werkende videowall!

noot: Intussen had mijn comment op instagram al de nieuwsgierigheid gewekt van iemand die met innovatie bezig. De dag erna kreeg ik, via een videocall, een echte innovatie die niet in het huis te zien was: draadloze elektriciteit! Een slim marmeren keukenblad waar je op koken kan waar je maar wil.

Room 4 de zorgkamer

Terug met de voetjes op de grond: Een robotje begroette ons en nam ons mee naar de zorgkamer. 2 versleten AED-poppen zaten op een bank naar nietszeggende schermen te kijken en enkel het veel te kleine robotje trachtte de kamer op te fleuren; gigantische billboards met 2 koppen en wat pillen, neen dit is niet wat ik zien wil in het “living tomorrow” concept.
De meubelen moesten worden gered door een klein 3D-printertje dat medicijnen op maat moest printen. Het werkte, met diezelfde enerverende geluiden van mijn ENVY printer, maar het resultaat kregen we niet te zien; dolletjes!

Room 5 het oude gedeelte, dus

Een ouderwetse kamer die eerder aan een afgedankte crèche deed denken, bevatte NIKS. Allez ik zal niet overdrijven, het mooiste scherm en meest krachtige videokaart waar we één voor één 7 seconden mochten naar kijken was wel impressionant. Maar de foto van de opstelling van dat pareltje…

NEEEEEEEE, laat mij 1 week met dat loon en dat geld dat de overheid hier tegenaan smijt ideeën en interactiviteit toevoegen en je hebt een écht huis van de toekomst. En de gidsen zal ik ook wel een upgrade meegeven. amai wat een deceptie!!!