Kaap 1 werd gerond, de zijden klauwen van de draak werden gezet.

Het werd haast een chokepoint voor mijn brein, maar 23 maart werd een klapper! Een knaller van opener deed menig collega in de zaal even met héél wat onuitgesproken vraagtekens zitten. Peter de Keyzer tikte heel wat ‘boxes’ van de minimumdoelen van ons vak aan, maar schetste vooral onomwonden het beeld van hoe de strijd voor het behoud voor de levensstijl zoals wij die kennen moet gestreden worden met daden en niet langer meer met wollige woorden in een toren van babel die de EU dreigt te worden. Het was ook de gekende inhoud die een deel mijn vertoog vorm gaf. Het beeld van het verschuivend zwaartepunt van de wereldeconomie verschuift immers weer naar … het Oosten

Daarna maakte Steven Van Hecke op een visueel fijne manier duidelijk hoe de geschiedenis en de groei van de EU naar het Oosten opschoof. hij schetste ahv enkele markante punten in de Europese geschiedenis een duidelijke lijn tussen gebeurtenissen op diverse niveaus en besloot dat de urgentie voor de aandacht voor de ontwikkelingen in het oosten van ons werelddeel een grote aandacht vereisen. Het zette mij prompt aan tot het toevoegen van een slide in het vertoog van de klauwen van de Chinese economie.

Als laatste sprak Kathleen Van Brempt ons toe, voor de vuist dan nog wel. Ook zij stelde pertinente vragen en verbaasde ons met de toegift dat we naar het [onder]handelen toe waarschijnlijk te naïef zijn geweest. Misschien alludeerde ze wel op de draak van een verdrag, CAI, waar zowel Holslag als Youssef Kobo dit tot op het bot fileerde alszijnde met de billen bloot naar China toe smeken voor deals. ( artikel Knack ). Fijn toch dat alle partijen inzien dat Xi, met uitbreiding de Chinese filosofie er eentje is van de gevorderde GO-speler. Dat terwijl hier in Europa wij ons kapot kibbelen over lijntjes, grensjes en andere bijzaken. De uitspraak van De Keyzer dat we dreigen een “fly-over” zone aan het worden zijn, zinderen nog na in deze oortjes.

Namiddag was het dus aan mij en kon ik kaap 1 ronden. Een vertoog rond het fysiek open houden van ogen en sluiten van digitale oren. De klauwen van de draak zijn immers niet van zijde en het spreekwoord dat wij kennen is dat van die wolf in z’n schaapsvachtje. Van een collega kreeg ik terecht de opmerking dat het een te éénzijdig China-bashing verhaal aan het worden was en er eenvoudigweg kurkdroge harde cijfers ontbraken. Dus de versie 3.1, deze die ik misschien wel bij de partij van Kathleen brengen mag, houdt rekening met dit zaalgevoel.

Voor de rest hoop ik dat eenieder die aanwezig was hier toch heel wat materiaal en inspiratie in vinden kan om de moeilijke invulling van de tweede graad hiermee te stofferen.

Bon, nu is het hoogtijd meer tijd in kaap 2 te steken.