Vandaag lezen we het in haast ieder journaal, de waterlopen staan ‘historisch’ laag. En de komende dagen is er geen regen in het vooruitzicht. Terwijl zomerbars en barbecues overuren draaien zal het de burger worst wezen welke de diepere oorzaken zijn van dit gebeuren. Greta en Anuna sloegen ons wurm met doembeelden dat de hele klimaatzaak alleen maar op apathie, aversie en zelf krekeligheid rekenen mag.

Intussen komt de economie letterlijk tot stilstand . Er zit geen vaart meer in het transport over de binnenwateren, wachtrijen aan de sluizen lijken een vanzelfsprekendheid te worden. Als dra diverse krachtcentrales wegens gebrek aan koelwater moeten worden stilgelegd, misschien dan, héél misschien dan ligt de goegemeente toch weer wakker van de ‘sense of urgency’. Net na m’n calvarietocht langs het Albertkanaal vernam ik dat noodpompen in Genk aan de zwier werden gezet, op dieselaggregaten weliswaar.

Echter wil ik het in deze post hebben over die parabel van het kolibrietje en de bosbrand. Ik besef én snap wel dat de gewone man in de straat, zolang er geen sproeiverbod is, niet meer wakker wil liggen van het milieu. Maar zie je m’n Spaceman nu staan op de rand van mijn kleine waterton? Misschien ben ik naïef, waarschijnlijk obsessief, maar als ik merk dat er regen aankomt, ledig ik een deel van m’n ton op voorhand. Het getapte water wordt wijs gebruikt en ik heb zo weer meer vers water opgespaard. Soms hapert buienradar wel eens en zit ik met een deficiet maar zo wil ik dat ene bekje zijn voor m’n omgeving.

Dit is iets wat iedereen kan. Ik begrijp wel dat men nu sterk inzet op regenwaterputten en vorig jaar hoorde ik hoe de watermaatschappijen het concept van slimme metering wilden aanwenden. Maar het wantrouwen tussen overheid en burger is enkel maar gegroeid, waardoor ik vermoed dat dit wel eens een dooi mus zal blijven.

Gelukkig zijn er ook initiatieven zoals de slimme regenwaterput die m’n hart echt wegdragen. Studenten die een project op poten zetten om dat idee van pro-actief de voorraad te ledigen in praktijk omzetten. Ikzelf, ik boer nog wel effe voort met m’n manuele versie. In 2018 schreef ik dit al eens over die digitale watermeter van de watermaatschappijen. Ik wist dat de burger dit ( terecht ) ging wantrouwen, na het debacle met de digitale meter van Fluvius.

De meest eenvoudige lowtech oplossing is echter nog steeds je regenwaterpijp niet in de “gescheiden” riolering te lozen maar in je tuin, als die er is, uiteraard!

Lees in dit verband ook

• Grondwater zakt drastisch ( VRT )
• Neerslagtekort, er is meer aan de hand! ( VRT )
• bron van de Theems schuift op. ( nieuwsnl )
• Meer in de VS geeft maffiageheimpje prijs ( HLN )
• Terneuzen, beperkingen van het versassen van schepen ( Leids Dagblad )
• Waterstanden Nederland ( rijkswaterstaat )
• De slimme waterput ( RTC Oost Vlaanderen )