Het was vandaag te lezen op de facebookpagina van Peter De Keyzer, eerder schreef Youssef Kobo [ link: art of China’s warfare ] er een spitante analyse in de Tijd en Geert Noels besteedde er ook al menig keer terecht aandacht aan. En dat in de wetenschap dat, eveneens via zijn facebookpagina, Jonathan Holslag, als internationaal gerenommeerd kenner, zij die het moeten weten liet weten! Daarnaast heb ik nog de eer én het genoegen gehad om Peter Hinssen’ inzichten in The day after tomorrow-visie van China en VS mee te krijgen tijdens een wervelende presentatie die als motiverende katalysator voor onze nieuwe werkmethode diende.

Ik vind het jammer, héél jammer dat zij die niet luisteren wilden, het ons gaan doen voelen! Net het hele Chinaverhaal is me iets nauwer aan het hart gaan liggen omdat ik het aan m’n eigen vege lijf heb ‘mogen’ ervaren.
[ artikel kwelduivel Chinezen ]

Welnu.. Peter schreef in die facebookpost oa:
(..) het recente Chinees-Europese investeringsakkoord. Dat is niets meer dan een Chinees-Duits akkoord, gedrukt op Europees briefpapier. Het akkoord verzwakt het westerse blok en legitimeert een regime dat haaks staat op onze Europese waarden. Laat ons duidelijk zijn: China is geen partner van het Westen. China is een rivaal. (..) Niet commerciële belangen, maar gedeelde waarden moeten onze partnerschappen bepalen.

Voor enkele Mercedessen en een handvol BMW’s verpatste de Duitse lobby Europa aan de Chinezen!

Mijn lezing van de duiding van J. Holslag

In het nieuwe leerplan aardrijkskunde ( link ) vraagt LPD 5,7 en 8 om de leerlingen meer de weg te wijzen in internationale verhoudingen en onderliggende doelen. De honger naar landbouwproducten, grondstoffen en energiebronnen drijft naties en volkeren tot grootse dingen; menig oorlog brak uit vanwege primaire behoeften voor ’s lands belangen. Daarom net kroop ook ik in mijn pen, maar vond m’n schrijfsel best ook hier op deze eigen website passen:

Wat mij enorm machteloos maakt, is dat we een politiek wan-apparaat hebben van tafelschuimende, pensenkermissenverslaafde strooigrage politici. Zij die voor een pint een stem ronselen en alle lokale kroegen dag en nacht afdweilden. Daar is #sihamgate maar klein bier mee vergeleken.
Na 6 jaar mandatarisschap, mag ik met enige vorm van kennis mezelf een beetje recht van zeggenschap toeëigenen. Ik herinner me nog exact wat een Louis Tobback én Piet Buysse mij “kwamen” te vertellen na het afspringen van de #Chinadeal . Gelukkig werd er over me gewaakt, de intoming was nodig.
Eénmaal ik me in iets vastbijt, laat ik haast niet meer los. Daarbij ga ik als een kleine David dapper menig Goliath te lijf.

Zo ook kregen onze politici bij het nieuwe vijandig bod op de Duitse hoogspanningsnet een nieuwe waarschuwing! Gelukkig zag Elia de bui hangen ( artikel VRT ). Ik wist dat de Chinezen nooit zouden opgeven. Europa is er al deels aan met het paard van Troje dat de haven van Piraeus nu al feitelijk Chinees grondgebied is. Maar is er geen tweede Piraeus in de maak?

Een onbehaaglijk gevoel overviel me bij het aanzien van een glunderende Kris Peeters bij de rechtstreekse spoorlijn Gent-Volvo naar het Oosten. Ik vroeg me af of deze graaigrage tsjeef wel wist dat Volvo eigenlijk Geely, een Chinees automerk, is? ( verslag VRT ). Of heeft hij het lot van ettelijke Oost-Vlaamse arbeiders voor een beuling en een pot appelmoes verk[n]ocht? Voor we het weten is de toestroom van ijzererts en kolen vanuit Zuid-Amerika omgeleid naar China en worden “onze” modellen véél goedkoper op Chinees grondgebied gemaakt. Dan wordt de bredere zeesluis in Terneuzen een Vlaamse Strepy-Thieu. Deze verbreding is ook trouwens wéér goed gezien door de Nederlanders: De Belgen betalen en Nederlanders beschikken! ( artikel Maritiem Nederland ) ( nota we krijgen een peer gestoofd ). Weet iemand trouwens (nog) wel dat deze meneer eigenhandig Elon’s idee om op de Opelsite in A’pen te bouwen weg gefilibusterd heeft met onzinnige vakbondseisen? ( artikel De Morgen ) Maar de analyse van deze man z’n brokkenparkoers is weer voer voor iemand anders.

Ook in Senegal , in het kader van agrobos, zag ik hoe zij in Mbour strategische investeringen aan het doen waren. Dit alles om hun rijk opnieuw uit te breiden.

Wat ik vooral erg vind, wij brave Vlamingen, blijven het houden op het schrijven van machtige artikels, maar

Is de pen wel sterker dan het zwaard?

Alsof Xi zich ook maar iets van onze besognes aantrekt!
een leraar aardrijkskunde, die niet struggelt met de nieuwe eindtermen ( integendeel!)

fotocredit: pixabay