Update maart 2022: de kogel is door de kerk. In de Varenbroekstraat te Rumst komen er twee windturbines. Twee.
Na jarenlang politiek gewaggel en dorpspolitieke haarkloverijen gaan ze er komen, maar alweer als klassiek project: veld van een boer, jaarlijkse vergoeding, projectontwikkelaar (W-Kracht) die bouwt, snel afschrijft, en gegarandeerde 8% opstrijkt via ons distributietarief. Burgerparticipatie? Ja hoor, die komt misschien achteraf. Of, realistischer: helemaal niet. Want de turbines staan op Rumsts grondgebied, en daar hoefde men in het verleden geen oren te hebben naar medezeggenschap of alternatieve modellen.
Deze projecten lijken verdacht veel op wat Thomas Friedman in The Future Is Green noemt: “The tyranny of incrementalism.” Geen durf, geen systeemverandering. Gewoon meeliften op bestaande subsidies en het spel spelen zoals het gespeeld wordt. En zodra een burger wél out-of-the-box denkt opslag voorstellen, energiecoöperatie oprichten, sociale return inbouwen dan krijgt die te horen dat het “niet rendabel” is. Of, nog erger: dat het “nergens gebeurt”, dus “zinloos” is. De logica van het status quo. De logica van angst.
Wel, voor de meneer met die dooddoener:
Wat vandaag niet gebeurt, is geen argument om het morgen niet te doen.
Het is juist de kern van innovatie. Zoals Jeremy Rifkin al zei in The Hydrogen Economy:
“Technologieën die eerst marginaal lijken, worden binnen een paar jaar de ruggengraat van een nieuw tijdperk.”
En ja, opslag bij wind is daar één van. Net omdat wind fluctueert, net omdat netstabiliteit onder druk staat, net omdat we kernenergie willen uitfaseren: moet die opslag er nu wél bij horen. En dat kan vandaag al via batterijen, smart grids, of zelfs waterstof. VAWT’s (Verticale-as windturbines), die veel langer meegaan en stiller zijn, zouden net perfect passen in een toekomstgericht model waarin lokale energie-opwekking, opslag én verbruik met elkaar verbonden worden. Maar nee, we doen het liever zoals in 2012. Omdat de spreadsheet dat zegt.
Toen Kontich Stroomt! nog mocht meedenken, hadden we een akkoord voor één turbine in burgercoöperatie, met sociale korting voor omwonenden. Winst herverdeeld. Opslag gekoppeld. Visionair? Ja. Maar vooral: gewoon haalbaar. En elders, in Oost-Vlaanderen, werkt dat model al.
Ondertussen blijven de netbeheerders klagen over dure injectiepunten, over lastige pieken. Alsof windenergie hen “overkomt”. Elia en Fluvius zouden deze systemen moeten ontwerpen en sturen, niet tegenhouden.
En ja, ik stelde dit model al voor in 2015 op het Megatrends-event in Brussel. En ja, Prof Belmans schreef hetzelfde in EOS: “Windmolen zoekt opslag.” Alleen draagt hij vandaag iets te veel petjes tegelijk en lijkt hij vergeten te zijn wat hij vroeger zelf schreef. Politiek werkt zo en die traagheid is net wat ons nekt.
Energie moet democratisch, circulair én toekomstgericht zijn. Niet enkel rendabel.
De tijd van “snelle winst voor enkelen” is voorbij. Of zou dat toch moeten zijn. De toekomst vraagt om integrale modellen. Wind + opslag. Opwekking + betrokkenheid. Innovatie + rechtvaardigheid.
En als dat vandaag nog niet gebeurt? Dan is dat geen reden om het morgen níét te doen. Het is juist de reden om er vandaag wél aan te beginnen.
Wij werkten met #Kontichstroomt! en enkele partners een werkbaar subsidievrij project uit:
- energiespons met stuurbare wijkbatterijen om energie delen als oplossing voor energie-armoede
- P2G oplossingen zoals het opwekken en laten tanken van waterstof ( Hyundai / Toyota )
- testcase voor VITO voor railpower uit te testen op het talud van de Vosberg ( reservatiestrook voor supersnelweg.
- Een mini-Coo op de terreinen achter Wienerberger
- Intelligente laadpalen voor gridsturing ( Nissan )
- Persluchtmotoren ( MDI )
Uw CDO
Marc
Historiek van dit dossier
In 2014 zouden er 4 turbines komen, 1tje mét participatie op grondgebied Kontich. De gemeente was uiteindelijk voor de plaatsing, mede door deze werkwijze, de bestendige deputatie was voor, de minister keurde af ( vanwege een foute kleur van onze burgvader!!! ( motivering ) ( artikel ). Het actiecomité had dezelfde kleur als de toenmalige minister.
In 2018 kwam er ‘out of the blue’ opnieuw een aanvraag binnen, voor 2 turbines deze keer. Van participatie was geen sprake meer.
Kontich was tegen, de bestendige deputatie was er tegen, de minister keurde goed! ( artikel )
In maart 2022 kwam er dan toch de definitieve goedkeuring, maar is nu pas ( juni ) ‘wereldkundig gemaakt ( lees ter ore van de pers gekomen ) ( link )