Dag Eandis

Er waait nogal wat stof doorheen Vlaanderen nu u mogelijks in zee zou gaan met een Chinees staatsbedrijf.

Als eenvoudige burger stel ik me toch enkele vragen. Ik permitteer me de ootmoedigheid enkele hiervan openlijk te stellen omdat ze ons allen aanbelangen.

Het is voor velen onder ons niet zo heel duidelijk. Daarom tracht ik het eenvoudig uit te leggen, zonder de waarheid geweld aan te doen.

Waarom?
Het bedrijf Eandis heeft vers geld nodig om de uitdagingen van de toekomst aan te kunnen.
Uitdagingen zoals daar zijn:

1. de ombouw van ons gasnet als Nederland stopt met leveren.
2. het plaatsen van slimme meters om anders en slimmer af te rekenen.
3. het wegwerken van de schulden opgebouwd door de groene stroomcertificaten.
4. het betalen van de vennootschapsbelasting
5. de stijgende loonkosten door het optrekken van de pensioensleeftijd..

Ieder bedrijf hoopt natuurlijk op een billijk rendement op zijn investeringen. Ik hoorde dat 5% een normaal cijfer is. Mag ik dit cijfer bijzonder noemen in deze barre economische tijden? Banken die deze intresten beloven, gaan “over de kop” gaan en de burger “mag” bijspringen. Voorbeelden uit het recentelijk bankverleden leren ons dit.

Wat als?

Deze rendementen niet gehaald worden?

• Gaan de Chinezen dan de knopjes in handen nemen?
• Moet u dan ons distributienet gaan verkopen?
• Gaan wij moeten bijspringen met nog hogere distributiekosten tot gevolg?

Waarom niet?

In diverse mediacommentaren las ik een prangende vraag; het was ook mijn onmiddellijke reactie die 1ste september in 2015.

“Waarom mogen wij, eigen bevolking, niet méé investeren?”

Er is blijkbaar dus ( nog ) geen wettelijk kader voor.Ok, dat was er ook niet voor de private partner. Het decreet werd ‘dan maar’ aangepast in het voordeel van die laatste…

Waarom vond u mijn idee die dag in september zo ‘onhaalbaar’. Ik lees nu wel dat u jaren ervoor dit al vroeg, in volle bankcrisis en burgerschap ( om de schulden te betalen ) was dat inderdaad geen al te simpele vraag, maar…

Wat als dit wel kan gecreëerd worden?

Eigenlijk is dit zo gek nog niet! Ik schets even simplistisch.

• Er zijn 6 000 000 Vlamingen
• U zoekt 600 000 000 euro
• Iedere Vlaming investeert in een coöperatieve deel “Coop-Eandis” 100 euro.
• De coöperatie investeert dit geld in het bedrijf Eandis als duurzaam doel
• U keert de coöperatie een dividend uit van 5%

Op deze manier blijft 30 miljoen euro in onze Vlaamse economie in plaats van het Chinese staatbedrijf!

Niet iedereen kan dat betalen? Dat is waar, maar er is ook een bovengrens. In het coöperatief model mag je maximaal 5000 euro inleggen ( al heeft deze parlementariër positief antwoord gekregen op z’n vraag dit te verhogen ).

Dan rekenen we:

• Er wordt 600 000 000 euro verwacht!
• Eén persoon mag maximaal 5000 euro inleggen
• Wij hebben 120 000 Vlamingen nodig!

De realiteit zal wel ergens tussenin liggen, maar het opent alvast perspectieven. Toch wil even een voorstel doen, eentje die ik leerde uit buitenlandse ervaringen!

Beste Eandis, stel dat wij het Coop-Eandis konden creëren, een coöperatief aandeel waar iedere Vlaming kan op intekenen. Ik zou alvast zeker intekenen, Eandis is een sterk merk en levert, op het vlak van energievoorziening puik werk!

Wat zit er dan in voor u?

• Een engagementsverhaal waarin de burger meer inzicht krijgt in jullie werk.
• Een onbreekbare verankering van onze eigen netten in Vlaanderen.
• De duidelijkheid en democratische controle op verantwoorde netkosten.
• Een grotere impuls en geloof in eigen technologie en kundigheid.
• Een rollend fonds om te investeren in duurzame en hernieuwbare energie.
• een agreement om niet verder te springen dan onze stok lang is!

Waarom buigen we deze niet om in een coöperatief aandeel?

De berg schulden stopt abrupt met groeien. U heb alvast een gegarandeerde aangroei van uw kapitaal voor de uitdagingen die ons energielandschap te wachten staan!

Beste Eandis, over de uitwerking van dat #Coop-Eandis bewijs ( de naam is puur facultatief hoor ) is al een plan klaar. Ontzorgen heet dat zo mooi.

Maar voor er verder in de richting van een engagement kan gedacht worden, moet eerst de hamvraag beantwoord worden!

Wilt u met ons, Vlamingen in zee wil gaan.

Met energieke groet,

Marc Bellinkx